Nakakasawa nang maging mabait.
Seryoso.
Minsan kasi, yung mga binibigay mong bagay e mawawala na sa 'yo. Tulad na nga lang ng bait.
***
CONGRATULATIONS. YOU HAVE, AT LAST, PROVEN ME WRONG. KNOW HOW?
You made me think that maybe, maybe this time, people, friends, are more important and worthy than my ideals. But in your case, it's not. You're not. I bypassed the rules because of you and what did you do? Binalewala mo. At isang buwan mo nang itinatanggi sa akin yan. Pero guess what? Its not about what you say, its about what you do. Sabi ko kay Mai timw would tell kung tama ang ginawa ko. Ang bilis ng resulta: HINDI PALA.
Hindi na talaga ako maglalalapit sa mga taong hindi nag-iisip.
Fuck the weak. Sideways. Kung gago akong prof, ibabagsak kita. Pero suerte ka at hindi yun ang lumabas sa computation. Unlike you, numbers don't lie. I have been opening doors for you every step of the way because I'm a friend but you keep slamming them shut. Don't worry, I won't be doing that anymore. EVER. Kagaya ka na rin ng umabuso sa yo noon, kaya yun din ang ginawa mo sa akin. Hindi ka pala talaga nadadala. Pinagbigyan na nga kita, gusto mo pang makalusot sa katamaran mo. At huwag na huwag mong itatanong kung ano ba ang nagawa mo, dahil linuraan mo lang naman ako sa mukha.
Magsama kayong dalawa ng katipan mong wala nang respeto sa akin bilang kaibigan o kahit guro man lamang. Good luck na lang sa pagtatago ng relasyon ninyo, hindi tanga ang mga taga-school. Estudyante man o faculty. Halatang kayo na.
At ikaw, huwag kang double standard. Nakuha mo na nga ang kutson, pati lahat ng unan, gusto mo pa? I have been preventing this grief from turning into hatred, but you're pushing me too far. Gusto mo pala ng indifference, why can't tell it to my face, ha, my former favorite student? Bakit kailangang sabihin mo pa sa iba? Huwag kang mag-alala, dahil in transition na ako papunta doon. Hatred muna, tapos indifference na. Noong una, akala ko tiwala lang sa akin ang nawala, pati respeto pala. Pag nag-siezure ka sa proximity ko, sige papakialaman kita, susubuan kita ng wallet para naman hindi mo makagat yang dila mong wala nang ginawang maganda kundi sumabay sa mood ng pagtaas ng kilay mo. Ubos na ang bait ko, mind you.
If you don't want to have any connections with me anymore, then why the hell are you expecting courtesy from me? I won't stoop to your level of hypocrisy. You turned your back then when I arrived, then you expect me to be nice? I was always trying to resolve conflicts OPENLY, in a dialogue, yet you're always hiding something beneath your sleeves to stab me with. Like using my name as an adjective, as a common noun, like I'm some merciless fool who skins babies. I opened myself to you, and you just jammed your knife into my chest when I was wide open.
Tama ang sinabi ng kaibigan nyo, sana mapagtanto ninyo na ngang dalawa na lahat ng ginawa at sinabi namin ay tama at para sa inyo, bago pa kayo iwanan ng mga kaibigan ninyo. Huwag kang mag-alala, hindi lang ako ang may ganitong sentimyento. At huwag na kayong bumanat pa, dahil hindi ninyo alam kung ano ang kaya kong gawin. HUwag nyo nang subukin pang saktan ako ulit dahil baka gumanti na ako.
Sayang at nagtapos ang semestre na ganito ang nangyari sa atin. Pero napapaisip ako, naging magkaibigan nga ba talaga tayo?
Huwag na ninyong sagutin, at iikot lang ang mata ko.
Wednesday, October 22, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)